Alessandro Filipepi, beter bekend als Sandro Botticelli (Florence, rond 1445 - aldaar, 17 mei 1510) was een Italiaans kunstschilder uit de Italiaanse Renaissance. Aan het begin van zijn carrière schilderde hij enkele kleine schilderijen die allemaal de elegante en lyrische kleurenpracht hebben van de Boheemse werken van de internationale stijl. Daarna produceerde hij triomfantelijke werken die gesitueerd zijn in fantasiewerelden, zoals zijn vermaarde La Primavera (ca. 1478) en De Geboorte van Venus (ca. 1485). Tot deze periode behoren ook de portretten waarin geportretteerden en profil worden weergegeven en daardoor doen denken aan ingekleurde Romeinse munten.
De Geboorte van Venus
De Geboorte van Venus beeldt ondanks de naam waaronder het bekend werd niet de eigenlijke geboorte van Venus af, maar haar aankomst, op een grote drijvende schelp, op het eiland Cyprus. Een van de Italiaanse euromunten toont een detail van dit werk, namelijk het hoofd van de godin.
Het hangt in de Uffizi galerij in de Italiaanse stad Florence.
Het schilderij is vervaardigd met tempera op canvas en meet 172,5 cm bij 278,5 cm. Het beeldt de godin Venus die oprijst uit de zee als een volgroeide vrouw, zoals deze beschreven wordt in de Griekse mythologie. De naam van het werk is echter niet helemaal in overeenkomst met de gebeurtenis die erop staat afgebeeld, aangezien Venus volgens de legende uit het zeeschuim zou zijn geboren. Er zijn ook verschillende verwijzingen naar Ovidius' Metamorphosen en Fasti en naar Angelo Poliziano's "Verzen".
Dit schilderij werd in opdracht van Lorenzo de’ Medici gemaakt voor Lorenzo di Pierfrancesco de’ Medici's Villa di Castello, rond 1483 of vroeger. Sommige specialisten beweren echter dat de Venus bestemd voor Pierfrancesco en het werk vermeld door Giorgio Vasari twee verschillende schilderijen zouden zijn, waarbij er een verloren zou zijn geraakt. Anderen denken dan weer dat het een ode aan de grote liefde van Giuliano di Piero de' Medici, Simonetta Cattaneo Vespucci, zou zijn.
In de klassieke oudheid was een schelp een metafoor voor een vagina.[1]
De pose van Botticelli's Venus doet denken aan de Venus de Medici, een marmeren sculptuur uit de klassieke oudheid in de Medici collectie, die Botticelli had bestudeerd.
Volgens de Griekse Mythe is Godin Venus geboren uit het schuim op de zee. Dit is niet terug te zien in het schilderij De geboorte van Venus. Op het schilderij staat Venus afgebeeld op een schelp. Dit symboliseert haar aankomst op het eiland Kypros. Zij word door de Goden van de wind en de bries naar het eiland toe geblazen. Godin Venus staat symbool voor de aankomende lente. Dit komt in het schilderij terug door het gebruik van lichte kleuren, de helder blauwe lucht, de bomen die in bloei staan, de Godin van de seizoenen die rechts van haar staat, en de bloemen die terugkomen op de jurk van de Godin van de seizoenen, de mantel die zij aan Venus aanreikt, en de bloemen die de Goden van de wind en de bries laten vallen.
Grote werken
De twee meest bekende schilderijen van Botticelli zijn:
La Primavera (rond 1478)
De Geboorte van Venus (rond 1485)
Deze twee schilderijen werden gemaakt in opdracht van leden van de familie De Medici, die in de quattrocento (de 15e eeuw) Florence domineerden en de schone kunsten en de klassieke filosofie zeer genereus ondersteunden.
In Botticelli's tijd was Lorenzo de' Medici de baas in Florence, maar van de precieze relatie tussen hem en zijn familie enerzijds en Botticelli anderzijds is weinig bekend. In het humanistische milieu rond deze familie had men een ruime blik op religie, zodat een heidense voorstelling zoals de Geboorte van Venus kon doorgaan voor een verwijzing naar de "goddelijke liefde".
Ook deze hangt in het Uffizi en is wellicht geïnspireerd door het werk van de 15e eeuwse dichter Angelo Poliziano. Deze schilderijen zijn een duidelijk voorbeeld van Botticelli's meest gewaardeerde stijl, die zich kenmerkt door helderheid, scherpe contouren en sierlijke vormen. Twee werken uit dezelfde tijd, Venus en Mars en Pallas en de Centaur, zijn ook onder deze stijl te plaatsen. In latere werken, zoals La Callunia di Apelle en de Annunciatie zijn ook elementen van deze stijl terug te vinden.
Gemaakt door: Chloe, Maritza, Tijana en Nikki